Manarimo Sabangkak

Akia akia ko rangik banyak baranak pinak. Bunyinyo bamacam ragam. Ado nan mandangiang, mandanguang, manangeang. Ado lo rangik ko marauang sakareh uwia uwia. Sarupo uwia uwia mintak gatah.
Dek kareh rawuang rangik, tagaduah Mak Inggih duduak di barando sadang mamikia nasip anak nagari. Tiok tiok ka bapikia rangik mandanguang di talingo Inggih. "Rangik ko lah manggaduah nampaknyo. Iko paralu diasok jo ubek ko mah," kecek Mak Inggih samo surang.

ilustrasi foto google
Kato kato Mak Inggih ko tadanga dek Muntaha dubalang nan engak engak tangguang. Bisuak harinyo, Muntaha manamui Mak Uniang. Kecek Muntaha, manjuwa namo Mak Inggih, Mak Uniang musti manyampaian ka urang banyak, supayo ijan tapangaruah dek rauang rangik.

"Jadih Rangkayo. Nak ambo cubo molah," jawek Mak Uniang sambia manarimo salam tangan Muntaha. Sajak itu Mak Uniang mulai barubah.

Sudah Mugarik sanjo kapatang, di surau bawah, Mak Uniang maagiah caramah. Katonyo, "Baruntuang bana, awak turunan Maharajo Dirajo. Awak punyo supadan nan elok rupo. Apo sajo ditanam sagalo jadi. Sainggonyo katuju nagari kito ko dek dunsanak nan lain."

Mak Uniang manyambuang kaji. Katonyo, niniak muyang kito batigo badunsanak. Paratamu Maharajo Alif nan turun ka Banua Ruhun. Kaduo, Maharajo Depang nan turun ka Guguak Cino. Katigo, Maharajo Dirajo nan marapek di puncak Gunuang Marapi.

"Cucu Maharajo Alif, maso dulu, lah bakunjuang ka nagari kito, manatap di siko tigo satangah abad. Sagalo hasia bumi lah dibaoknyo, untuak manembok nagarinyo di subarang, etan di suduk Banua Ruhun. Inyo sanang, kito pun sanang," kecek Mak Uniang mayakinan.

Kini kaba kaba angin, sambuang Mak Uniang, dunsanak kito nan anak cucu dek Maharajo Depang, lah banyak pulo tibo, manapek di nagari ko. Antah baralo kalamo inyo nak badiam bamalam basamo samo jo kito, manggiloi parak nan sabidang, ladang nan saamparan.

Namun samantang pun baitu, kato Mak Uniang, kito ko samo samo sakaturunan Sultan Iskandar Zulkarnain. Kok tibo bana dunsanak awak kamari dari rantau nan lain, kito layani sajo saelok mungkin.

"Nasi agak saparuik, aia agak sataguak, manga kadietoang bana. Kito samo samo saniniak mah," kecek Mak Uniang manutuik kaji.

Ndak lamo sudah tu, manjalang pulang, Malanca marapek ka Mak Uniang. Sambia basiasek, Malanca batanyo, "Ba a mangko manih bana nagari awak ko dek dunsanak nan lain Mak. Padohal, kito kan lah batumpak surang surang."

Mak Uniang mandaham tigo kali. Sudah tu inyo mulai manjawek, " Nagari kito rancak Malanca. Tasabuik lawiknyo tabek susu. Danaunyo aia madu. Tungkek sajo ditanam jadi kayu. Bada bungo bisa jagi garapu."
"Tapi, Mak. Kok rami rami kamari, tantu payah juwo awak kasudahanyo Mak," kecek Malanca.

"Awak ko ndak buliah panyampik kalang doh Malanca. Saketek samo dicacah, banyak samo dilapah. Kok iyo tibo kamari kito tarimo sabagai tamu," baleh Mak Uniang.

"Lai indak batandang mambaok lapiak, ko Mak. Inyo tu kamari nak manguasoi awak takahnyo," jaleh Malanca.

"Awak ijan tapadayo dek rauang rangik Malanca. Kini lah tibo pulo musimnyo kito kadatangan dunsanak. Kasampatan diawak babuek baiak," jawek Mak Uniang sambia bagageh maningga an Malanca.
Samantaro bapikia panjang, hati Malanca badatak, mungkin Mak Uniang manarimo sabangkak..

Post a Comment

Previous Post Next Post